Sessiz Feryat

Gurcistan’dan kopup gocen, Anadolu Kadiniyim ben… Sen ise, yuregine mavzer yemis yarali bir asker… Nasir tutmus, kinali ellerimle alin terini silmek gorevdir bana… Sen de bilirsin ki, “VATAN” deyince, akan sular durur bu cennet “MEKÂN” da… Sakin ha, beni gozunde buyuteyim deme. Yuzunun akiyla yasamaya calisan, iki oglunu da vatan ugruna sehit vermekten gurur duyan, yasli bir anne… Ben degilim ogul, ben degilim sadece… Cocuklarinin yaninda, her bir seyini vatan icin feda eden cok kisiler bilirim gerimde… Lazi da oyledir, Kurdu de… Bosnagi da oyledir, Cerkezi de… Abhazi da oyledir, Gurcusu de ogul… Kardeslik demisler ismine… “Birimiz hepimize, hepimiz birimize…” (Tanitim Bulteninden)