სამი ვარიაცია ტერენტი გრანელის თემებზე:

რატომ მე არ მაფასებს თარსი პერიფერია?

ტერენტი გრანელი

მოდის უცნაური ხმა სამეგრელოს მთებიდან, ალბათ, წვიმამ გადიღო, ალბათ, გადაიკარა. მივატოვე თბილისი, კალმოსანი ძმები და ვუტევ კარებს დაკეტილს, როგორც ხარი წიქარა. დაო, მე ხომ ვიცოდი, მწუხარება დამღლიდა, ამავსებდა ლოცვებით ეკლესიის ზარები. ჩემი სული — ფრინველი ივედრება მაღლიდან, ვარსკვლავები გამხდარან მისი თანამგზავრები. მესიზმრება ხშირ-ხშირად წალენჯიხის ტაძარი, სანთლით განათებული მისი ყველა კუნჭული. კრძალვით მიახლოვდება ჩემი დედინაცვალი და ჩემს სახელს იფიცებს უნაზესი ჩურჩულით.