11.98 ₾
“მძიმე დროის ამბით” ოლაუგ ნილსენმა კიდევ ერთხელ დაარღვია ტაბუ და ამჯერად უჩვეულო გულახდილობით აუბმო მკითხველს, თუ როგორია ,იყო შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ბავშვის დედა.
| ავტორი | |
|---|---|
| გამომცემლობა | |
| გამოცემის წელი | |
| ენა | |
| ორიგინალი ენა | |
| თარგმანი | |
| ფორმატი | |
| გვერდები | 158 |
| ISBN | 9789941497148 |
პოლონური წარმოშობის ქართველი მხატვარი ფუტურისტის, მწერლის, პოეტის, მკვლევარის ილია ზდანევიჩის (ილიაზდი) ავტობიოგრაფიული რომანი „ფილოსოფია“.ილია ზდანევიჩი (დ. 21 აპრილი, 1894, თბილისი — გ. 25 დეკემბერი, 1975, საფრანგეთი) — პოლონური წარმოშობის ქართველი მხატვარი ფუტურისტი, მწერალი, პოეტი, მკვლევარი.იზრდებოდა 1863 წლის პოლონეთის ამბოხების შემდეგ კავკასიაში გადმოსახლებულ პოლონელ ემიგრანტთა ოჯახში. მამა, მიხეილ ზდანევიჩი ქუთაისში ასწავლიდა ფრანგულ ენას, შემდეგ იყო გიმნაზიის დირექტორი; დედა, ვალენტინა გამყრელიძე, პიანისტი იყო. მალე ისინი საცხოვრებლად თბილისში გადმოვიდნენ, სადაც მიხეილ ზდანევიჩი ფრანგულ ენას ასწავლიდა თბილისის პირველ გიმნაზიაში. თბილისში 1917 წელს პირველი კაფე-კლუბი „ფანტასტიკური სამიკიტნო“ გაიხსნა, — აქ ილია ზდანევიჩმა მეგობრებთან ერთად ფუტურიზმის შემსწავლელი სახლი დააარსა, მანვე კაფის კამარის მარჯვენა მხარე მოხატა. გრიგოლ რობაქიძე ილია ზდანევიჩისა და თბილისის ურთიერთობა ასე აღწერდა: „ტფილისი უცნაური ქალაქია, ხოლო 1919–1920 წლებში კიდევ უფრო გაუცნაურდა. გამორეკილი თუ გამოქცეული რუსები თავს აქ აფარებდნენ… ვინ არ იყო მაშინ ტფილისში? ფუტურისტებმაც აქ გადადგეს ნაბიჯი დადაიზმისკენ. მათ შექმნეს ორგანო „41 გრადუსი“. ტფილისშივე იყო ილია ზდანევიჩი, დიდებული იყო, როცა კაფეებში თავის სმერტ გაპპოს-ს კითხულობდა…“ილია ზდანევიჩი 1975 წელს საფრანგეთში გარდაიცვალა, დაკრძალულია ლევილ-სიურ-ორაჟის ქართულ სასაფლაოზე.
რომანი “ბატონი და ქალბატონი რივები” მწვავე ირონიით მოგვითხრობს თანამედროვე ახალგაზრდა ქალის ამბავს, რომელიც ცდილობს ჩაწვდეს როგორც საკუთარი ცხოვრების აზრს, ასევე იმას, თუ რა ხდება დღევანდელ მსოფლიოში. ავტორი ხან სატირული, ხან ფილოსოფიური კუთხით ეხება არაერთ სოციალურ საკითხს, რომლებსაც კავშირი არა აქვთ ერთმანეთთან.: სამყაროს არასრულყოფილებას, მედიცინას, რელიგიას, ახალი ტიპის ადამიანებს,ტურიზმს, ოჯახს, სიბერეს და ა.შ.
ჰამდი ალ-გაზარი დაიბადა გიზაში. კაიროში სწავლობდა ფილოსოფიას, გახდა მწერალი და ასისტენტად მუშაობს ტელევიზიაში. ხელმძღვანელობს ეგვიპტის კულტურის არხის კვლევების განყოფილებას. მონაწილეობდა პროექტში „ბეირუთი 39“, აღნუსხა ყველაზე ცნობილი თანამედროვე არაბი ავტორები. 2014 წ. მისი ნაწარმოები „ქალები“ წლის საუკეთესო ეგვიპტურ რომანად იქნა აღიარებული.
თავის ნაწარმოებში „ქალები“ ეგვიპტელი მწერალი ჰამდი ალ-გაზარი ნათესავი, მეგობარი თუ მეზობელი ქალების პორტრეტების ფონზე გვიხატავს ეგვიპტელი და ზოგადად, არაბი ქალების ყოფას, მათ ყოველდღიურ ცხოვრებას.
პირველი თურქი პოსტმოდერნისტი მწერალი, ოღუზ ათაი (1934-1977), ამ კრებულში გაერთიანებულ მოთხრობებში სიტუაციებსა და ფაქტებზე მეტად – ადამიანზე და, კიდევ უფრო მეტად, ადამიანის სულიერ თავგადასავალზე მოგვითხრობს – მარგინალებსა და ანტიგმირებზე, რომლებიც თავიანთ პრობლემებს ვერ უმკლავდებიან, რომელთაც საზოგადოება არ აღიარებს; საზოგადოების მიერ დაუნდობლად გარიყულ ლუმპენებზე; მათზე, ვისაც გამოუვალმა მდგომარეობამ თვითმკვლელობისა და დანაშაულისკენ უბიძგა; ვინც გაგიჟების ზღვარზეა; ნეგატივზე, რომელიც მხოლოდ ინდივიდების კი არა, საზოგადოების პრობლემაა.
წინამდებარე წიგნი მკითხველებს მსოფლიოში მიმდინარე მოვლენების სწორად აღქმაში დაეხმარება. ცხოვრების გარკვეულ ეტაპზე შეიძლება მსოფლიო პოლიტიკის შემუშავებაშიც მიიღოთ მონაწილეობა, რათა საზოგადოებასა და მომავალ თაობებს უკეთესი სამყარო აჩუქოთ. მსოფლიოს მართვის პრინციპების ცოდნა კი მსოფლიოს გაკეთილშობილებაში დაგეხმარებათ.
თარგმანი დაფინანსებულია გოეთეს ინსტიტუტის მიერ.
„რა უნდათ ადამიანებს ჩემგან?! რატომ დამდევენ?! ასე მკაცრები რად არიან? მე ხომ ერთი ჩვეულებრივი მსახიობი ვარ!“ – ამ სიტყვებით მთავრდება კლაუს მანის ცნობილი რომანი „მეფისტო“. სიტყვებს რომანის მთავარი გმირი ჰენდრიკ ჰეფგენი წარმოთქვამს სასოწარკვეთილების წუთებში. მას მართლაც ვერაფერს უსაყვედურებ. გამორჩეული ნიჭის მქონე მსახიობია, რომელიც თავბრუდამხვევ კარიერას იკეთებს – ბერლინის სახელმწიფო თეატრის ინტენდანტი და მესამე რაიხის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი ფიგურა ხდება. ამ ყველაფრის მისაღწევად ჰენდრიკ ჰეფგენს არ უწევს იმ უამრავ დანაშაულში მონაწილეობის მიღება, რომელსაც ნაციონალ-სოციალისტური რეჟიმი სჩადის. პირიქით, საუკეთესო მეგობარს საკონცენტრაციო ბანაკიდანაც კი იხსნის და საკუთარი შემოსავლიდან ფარულად ოპოზიციურ ძალებსაც აფინანსებს. მაშ რატომ სტოვებს სახელგანთქმულ მსახიობს ნელ-ნელა ყველა მისთვის ღირებული ადამიანი? კეთილი საქმეები, რომლებსაც სჩადის, სიკეთის გულწრფელი სამსახურია და თუ რამე გათვლა? ვინ არის სინამდვილეში ჰენდრიკ ჰეფგენი იგივე მეფისტო? ხელისუფლების მაამებელი ტაკიმასხარა თუ ნაცისტური რეჟიმის წინააღმდეგ ფარულად მოქმედი გმირი?
რატომ კლავენ ქალებს? რატომ ძალადობენ მათზე? რატომ ხდება, რომ ქალები მოძალადე მამაკაცებს ხშირად თავადვე უღებენ კარს? და რატომ რჩება დაუსჯელი ქალთა მიმართ ჩადენილი დანაშაულების უმრავლესობა?
ცნობილი სუდანელი პოეტი იუსუფ ალ-ჰაბობი დაიბადა ომდურმანში, 1959 წლის 19 დეკემბერს. ეგვიპტეში, ალექსანდრიის უნივერსიტეტში, შეისწავლა სამართალი. ჰაბობი სუდანისა და არაბ მწერალთა კავშირების წევრია. მონაწილეობდა არაერთ პან-არაბულ სემინარსა და კონფერენციაში, ასევე კაიროსა და აბუ დაბის ფესტივალებში. მისი ლექსები გამოქვეყნებულია სხვადასხვა არაბული ქვეყნების ჟურნალ-გაზეთებში. ჰაბობი მრავალი პუბლიკაციის ავტორია, მათ შორის კრებულისა „არასრული ლექსი“, რომელიც გამოსცა Azza Cultural Group-მა ალექსანდრიაში. კაიროს 2016 წლის წიგნის ბაზრობისთვის გამოიცა მისი ლექსების კრებული „ვარდის ჩრდილზე აცოცების მცდელობა“.
