შაქრის გოგონა

1930 წელია. ერთი მოსკოვური ოჯახის მშვიდ ცხოვრებას არღვევს განაჩენი — „სამშობლოს მოღალატე“. ყირგიზეთში გადასახლებული ხუთი წლის ელა და დედამისი თითქოს ნორმალურ ცხოვრებას უბრუნდებიან. უბრუნდებიან ადამიანურ ყოფას, თან არაერთხელ, რადგან გარემოებები მსჯავრდებულებს გამუდმებით უცნობ და არცთუ იოლ „ხვალინდელ დღეს“ სთავაზობს. ასე გრძელდება კვირიდან კვირამდე, წლიდან წლამდე. ეს ავტორის გამოგონილი და შელამაზებული ამბავი კი არა, პატარა სტელასა და მისი ოჯახის ნამდვილი თავგადასავალია. კითხულობ და გაოცებს ადამიანის სულიერი ძალა, წიგნის წაკითხვის შემდეგ კი კაცთა მოდგმასა და მთელ სამყაროს სულ სხვა თვალით უყურებ.

შესაძლოა, სწორედ ამან განაპირობა, რომ თავდაპირველად 12-16 წლის მკითხველისთვის განკუთვნილი მოთხრობა თანდათან დიდი ლიტერატურის ნაწილი გახდა.