ვაგრძელებთ ტრადიციას და  ქართულ საზოგადოებას ვაცნობთ ეთნიკურად ქართველ მწერალს ილჰან აკინს, რომელიც 20-მდე რომანის ავტორია.

ილჰან აკინი (წინაპართა ქართული გვარი ბერიძე) დაიბადა თურქეთის დუზჯეს პროვინციის სოფელ მუნჯურლუში. მისი ნაწარმოებები თარგმნილია ინგლისურ, არაბულ, ქართულ და ჰინდის ენებზე. მწერლის რომანებს შორის განსაკუთრებული აღნიშვნის ღირსია „უხმო ქვითინი  – ქართველთა გადასახლება“, „წმინდა ბარბარე & ნიკომედია,“ „ოქროს საწმისი“ და სხვ.

პოლონური წარმოშობის ქართველი მხატვარი ფუტურისტის, მწერლის, პოეტის, მკვლევარის ილია ზდანევიჩის (ილიაზდი) ავტობიოგრაფიული რომანი „ფილოსოფია“.ილია ზდანევიჩი (დ. 21 აპრილი, 1894, თბილისი — გ. 25 დეკემბერი, 1975, საფრანგეთი) — პოლონური წარმოშობის ქართველი მხატვარი ფუტურისტი, მწერალი, პოეტი, მკვლევარი.იზრდებოდა 1863 წლის პოლონეთის ამბოხების შემდეგ კავკასიაში გადმოსახლებულ პოლონელ ემიგრანტთა ოჯახში. მამა, მიხეილ ზდანევიჩი ქუთაისში ასწავლიდა ფრანგულ ენას, შემდეგ იყო გიმნაზიის დირექტორი; დედა, ვალენტინა გამყრელიძე, პიანისტი იყო. მალე ისინი საცხოვრებლად თბილისში გადმოვიდნენ, სადაც მიხეილ ზდანევიჩი ფრანგულ ენას ასწავლიდა თბილისის პირველ გიმნაზიაში. თბილისში 1917 წელს პირველი კაფე-კლუბი „ფანტასტიკური სამიკიტნო“ გაიხსნა, — აქ ილია ზდანევიჩმა მეგობრებთან ერთად ფუტურიზმის შემსწავლელი სახლი დააარსა, მანვე კაფის კამარის მარჯვენა მხარე მოხატა. გრიგოლ რობაქიძე ილია ზდანევიჩისა და თბილისის ურთიერთობა ასე აღწერდა: „ტფილისი უცნაური ქალაქია, ხოლო 1919–1920 წლებში კიდევ უფრო გაუცნაურდა. გამორეკილი თუ გამოქცეული რუსები თავს აქ აფარებდნენ… ვინ არ იყო მაშინ ტფილისში? ფუტურისტებმაც აქ გადადგეს ნაბიჯი დადაიზმისკენ. მათ შექმნეს ორგანო „41 გრადუსი“. ტფილისშივე იყო ილია ზდანევიჩი, დიდებული იყო, როცა კაფეებში თავის სმერტ გაპპოს-ს კითხულობდა…“ილია ზდანევიჩი 1975 წელს საფრანგეთში გარდაიცვალა, დაკრძალულია ლევილ-სიურ-ორაჟის ქართულ სასაფლაოზე.

რომანი “ბატონი და ქალბატონი რივები” მწვავე ირონიით მოგვითხრობს თანამედროვე ახალგაზრდა ქალის ამბავს, რომელიც ცდილობს ჩაწვდეს როგორც საკუთარი ცხოვრების აზრს, ასევე იმას, თუ რა ხდება დღევანდელ მსოფლიოში. ავტორი ხან სატირული, ხან ფილოსოფიური კუთხით ეხება არაერთ სოციალურ საკითხს, რომლებსაც კავშირი არა აქვთ ერთმანეთთან.: სამყაროს არასრულყოფილებას, მედიცინას, რელიგიას, ახალი ტიპის ადამიანებს,ტურიზმს, ოჯახს, სიბერეს და ა.შ.

წინამდებარე  გერმანულ-ქართული სამედიცინო მცირე ლექსიკონი შეიცავს დაახლოებით 6100 სიტყვას. ლექსიკონი გამოადგება სამედიცინო სფეროში მომუშავე  სპეციალისტებს, სამედიცინო დარგის სტუდენტებსა  და ასპირანტებს, ასევე შესაბამისი ლიტერატურის მთარგმნელებს.

ელიზა შუა დიუსაპენი დაიბადა 1992 წელს, ფრან­გი მამისა და კორეელი დედის ოჯახში. ბავშვობა პარიზსა და ციურიხში გაატარა, 1999 წლიდან კი მისი ოჯახი შვეიცარიაში გადავიდა საცხოვრებლად. დაამთავრა ლოზანის უნივერსიტეტი. 2016 წელს გამოაქვეყნა პირველი რომანი “ზამთარი სოჰოში”, რომელიც მრავალ ენაზე ითარგმნა და არაერთი ლიტერატურული პრემია მოიპოვა (მათ შორის რობერ-­უალსერის, ალფასა და რეჟინ-დეფორჟის პრემიები). მისი მეორე რომანი “პაჩინკოს ბურთულები” გამოიცა 2018 წელს, ხოლო შემდეგი – “ვლოდივოსტოკის ცირკი” – 2020 წელს. რომანში “ზამთარი სოჰოში” მოქმედება სამხრეთ კორეის პატარა საპორტო ქალაქში ხდება. მთხრობელი, ნახევრად ფრანგი და ნახევრად კორეელი გოგონა, რომელსაც ფეხი არასოდეს დაუდგამს ევროპაში, შთაგონების საძებნელად ჩამოსულ ნორმანდიელ კომიქსების მხატვარს ხვდება. ამ ორი განსხვავებული კულტურის წარმომადგენელს შორის ფაქიზი გრძნობები ისახება, მაგრამ…

ერთ დღეს ვისურვე, რომ ეს წერილები მომსვლოდა; რომ  სანამ დაგროვილ გამოცდილებასთან დაბნეული, მარტოდმარტო ბრძოლაში ჩავებმებოდი, რუკა კარგად შემესწავლა. რადგან ვერავინ ვნახე, ვინც მასწავლიდა, როგორ დამეწერა წერილები ქალებისთვის და გადმომეცა ყველაფერი ის, რაც ქალების გულსა და გონებაში ტრიალებდა. მთელი გამბედაობა მოვიკრიბე, რათა ადრესატის გრაფიდან გამგზავნის გრაფაში გადავმხტარიყავი. მინდოდა, გამომეხატა ყოველი ქალის სათქმელი, რათა სცოდნოდათ, რომ მარტო არ არიან ამ ქვეყანაზე. ძვირფასო ქალბატონო, ყოველი ჩვენგანი იმავეს განიცდის, რასაც შენ, თუმცა შენ ეს არ იცი და ამიტომ ეს სიტყვები შენი სამყაროსთვის  ახლობელი გახდება. ადამიანის დაბადებიდან დედის საშვილოსნო ორმოცი დღის განმავლობაში სისხლმდინარეა. ადამიანის გარდაცვალებიდანაც ორმოცი დღის განმავლობაში ვგლოვობთ. ამ რიცხვში არის რაღაც, რაც სიცოცხლეს სიკვდილთან აკავშირებს. ამიტომ…  აი,  შენთვის დაწერილი ჩემი ორმოცი წერილი.

* * *

იმედი გვაქვს, ღადამ ფურცელზე გადმოიტანა ის, რაც ყოველ ქალშია დამალული და დაფარული.
მუფიდ ფავზი

ღადა ქარიმი – ეგვიპტელი მწერალი. დაამთავრა მეცნიერების ფაკულტეტი.  მისი კერძო  ბიზნესია სანთლების წარმოება. ყოველკვირეულად აქვეყნებს სტატიებს ბევრ ელექტრონულ საიტზე, აქვს მუდმივი გვერდი პორტალზე „როუზ

ალ-იუსუფი“, არის ავტორი წიგნისა „სიყვარულის შვიდი ნიშანი“.

ჟოაუ ღეიში ახალგაზრდა პორტუგალიელი მწერალია, რომელიც 1985 წელს დაიბადა ჩრდილოეთ პორტუგალიაში. იგი რამდენიმე წიგნის ავტორია და მის შემოქმედებას კნუტ ჰამსუნისა და ფრანც კაფკას შემოქმედებას ადარებენ. პორტოს უნივერსიტეტის ფილოსოფიის ფაკულტეტის დასრულების შემდეგ საგამომცემლო საქმიანობით დაინტერესდა და ძმასთან ერთად დააარსა გამომცემლობა „ეუკლეია“, რომელიც მალევე დაიხურა (2010-2013). სხვადასხვა დროს ცხოვრობდა ნორვეგიაში, შვედეთსა და ინგლისში. 2010 წლიდან მთარგმნელობითი საქმიანობით არის დაკავებული და რამდენიმე ენიდან თარგმნის, მათ შორისაა: შვედური, დანიური, ნორვეგიული და ისლანდიური.

ეპოქისა თუ განგების მიერ ჯერ ხელისუფლების მწვერვალზე ატყორცნილი, მერე კი გაუგონარი სისასტიკით დასჯილი და შერისხული საბჭოთა კავშირის მარშალი ლავრენტი ბერია, იოსებ სტალინის მერე პირველი ქართველი, რომელიც თხუთმეტი წლის მანძილზე დედამიწის ერთ მეექვსედს აზანზარებდა, თავისი ქმედებების მასშტაბებითა და იდუმალებით მოცული ტრაგიკული ბედით დღემდე იწვევს საზოგადოების ცხოველ ინტერესს.